دردهاي پس از درمان ريشه
۱- عبور وسيله از انتهاي ريشه پس از درمان ريشه دندان
هرچند در عمل درمان هاي نوين در تمام طول مدت كاربدون درد انجام مي گيرد، هنوز امكان دارد بيماران پس از كار درد را تجربه كنند. عوامل گوناگوني در ايجاد دردهاي پس از درمان ريشه دخالت دارند.
براي رسيدن به شرايطي كه بيمار پس از درمان ريشه راحت يا حداقل بدون درد ازاردهنده باشد، دندانپزشك بايد نسبت به اين عوامل اگاهي كافي داشته باشد.
عوامل موثر در ايجاد دردهاي بعد از درمان ريشه
الف- عوامل مربوط به كار دندان پزشك:
۲- پاكسازي ناكامل ريشه
۳- خروج دبري ها از اپكس
۴- پيدا نشدن يك كانال
۵- استفاده از محلول هاي شستشو دهنده
۶- عبور مواد پركننده كانال ريشه از انتهاي ر يشه
۷- ورود بزاق به داخل كانال
۸- تعداد جلسات درمان
۹- پورفوراسيون ريشه
۱۰- ترك خوردن و يا شكستگي ريشه
۱۱- بلند بودن اكلوژن ترميم موقت
ب- عوامل مربوط به بيمار
۱- تجربيات دردناك قبلي : در شرايط مشابه درد در اثر تجربه دردناك قبلي تشديد مي شود.
۲- نوع دندان : در مجموع دردهاي پس از درمان ريشه در مولرهاي پايين شيوع بيشتري دارد.
۳- سن :دردهاي پس از درمان ريشه معمولا در بيماران مسن كمتر است.
۴- جنس : اكثرا دردهاي پس از درمان ريشه در خانم ها بيشتر است.
۵- انتظار وقوع درد : اين انتظار افزايش درك از درد را در بيمار اقزايش مي دهد.
۶- وجود درد قبل از درمان: در مواردي كه بيمار قبل از درمان ريشه درد دارد، ميزان بروز درد پس از درمان نيز بيشتر خواهد بود.
۷- پريودنتيت مزمن اپيكال
۸- وجود سينوس تراكن
۹- بيماري هاي سيستميك و الرژي
۱۰- درمان مجدد
ج- عوامل مربوط به پالپ
۱- تخريب اجزاي پالپ
۲- عوامل ميكروبي
۳- عوامل ايمونوژيك
ملاحضات كلي در تجويز داروهاي مسكن براي درد پس از درمان ريشه
۱- داروي اسپيرين نبايد همراه ساير NSAID ها تجويز شود.
۲- در مواردي كه احتمال وقوع درد پس از درمان ريشه داريم، استفاده از يك NSAID قبل از درمان موجب راحتي بيشتر بيمار پس از درمان خواهد بود.
۳- در مواردي كه احتمال وقوع درد پس از درمان ريشه داريم، بهتر است قبل از برطرف شدن تاثير داروي بي حسي و شروع درد از داروي مسكن استفاده نمود.
۴- در نسخه نويسي داروهاي مسكن بايد به جاي نوشتن “در صورت لزوم” زمان مصرف دارو نوشته شود : “هر ۴ ساعت” يا “هر ۶ ساعت”.
مهم ترين اصل در كنترل درهاي پس از درمان ريشه دندان ، داشتن شناخت و اگاهي از عوامل ايجادكننده آن و سپس پيش گيري از اين عوامل است. وجود درد قبل از درمان و بلندبودن ترميم موقت پس از درمان ، دو عامل مهم در ايجاد اين قبيل دردها مي باشد. دندانپزشك بايد از مكانيسم اثر، عوارض جانبي و نحوه تجويز انعطاف پذير داروهاي مسكن اگاهي كافي داشته باشد.