كلينيك دندانپزشكي زيبايي

علت درد دندان بعد از عصب كشي چيست؟

عصب كشي درماني ست كه اكثر افراد يك بار در طول عمرشان تجربه مي كنند و تقريبا همه افراد قبل از مراجعه فكر ميكنند درمان ريشه بسيار دردناك است و از ان ترس دارند.

درمان ريشه در واقع پاك كردن و شك دادن به كانال هاي ريشه است كه سبب مي شود مسير كانال ريشه بسته شود. اين كار به وسيله مواد مخصوصي صورت مي پذيرد. با درمان ريشه ميكروب ها و باكتري هاي كانال هاي ريشه از بين مي روند و ديگر امكان نفوذ به داخل را پيدا نمي كنند.

مدت زمان لازم براي درمان ريشه ۱ تا ۳ جلسه است و نياز به پزشك متخصص و با تجربه دارد. پس از درمان ريشه درد به سراغ بيمار مي ايد. اگر هم قبل ازدرمان ريشه درد زيادي متوجه بيمار بوده باشد، بعد ازدرمان نيز درد خواهد داشت.

اين درد هيچ ربطي به نقص و يا اشكال در درمان ريشه ندارد. ممكن است حتي با وجود اينكه علت درد اصلي درمان شده است، سيستم عصب بدن دچار تحريك شود و درد سراغ انسان بيايد. بعضي اوقات مسبب درد دندان يك واكنش التهابي است. تورم پس از درمان ريشه علت اين امر است. بناتبراين درد پس از درمان ريشه تا روز دوم طبيعي است و مي توان با مسكن ان را كنترل نمود.

ممكن است تا چندروز اول پس از درمان ريشه هنگام خوردن و اشاميدن به علت فشار وارده به دندان متحمل درد شويد كه اين نيز طبيعي است. سعي كنيد قبل ازينكه بي حسي عصب كشي تمام شود، از مسكن استفاده كنيد تا درد كمتري متوجه شما شود.

مراقبت هاي پس از درمان ريشه دندان : پس از درمان ريشه دندان عصب كشي شده را همانند بقيه دندان هاي خود تميز كرده و با پزشك خود براي معاينه و بررسي وضعيت دندان خود به شكل برنامه ريزي شده ملاقات كنيد. نكات زير را براي حفظ سلامت و بهداشت دندان پس از درمان ريشه رعايت كنيد تا دندان هايتان مجددا دچار اسيب نشوند.

• مسواك زدن دندان ها را به صورت مرتب روزي دو مرتبه فراموش نكنيد.
• زماني كه براي مسواك زدن صرف مي كنيد، حداقل ۲ دقيقه باشد.
• از خميردنداني براي مسواك خود استفاده كنيد كه فلورايد داشته باشد.
• براي دسترسي بهتر به دندان هاي پشتي براي مسواك زدن، مي توانيد از يك مسواك با سايز كوچك استفاده كنيد.
• از استفاده بيش از حد خميردندان بپرهيزيد.
• براي تميزكردن ميان دندان ها از نخ دندان استفاده كنيد.
• مسواك را به صورت ارام داخل دهان خود بچرخانيد تا اسيب به لثه شما وارد نشود.

ماندگاري و دوام عصب كشي

دنداني كه درمان ريشه شده است، در صورتي كه به طور صحيح مواظبت شود، مي تواند عمري پايدار و ماندگار داشته باشد. رعايت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندان پزشك از جمله نكات ضروري براي جلوگيري از پوسيدگي مجدد دندان مي باشند.

بعد از درمان ريشه عصب دندان ديگر زنده نيست ، بنابراين اين دندان مي تواند شكننده باشد و دچار اسيب شود. براي اطلاع از ميزان موفقيت درمان ريشه يك عكس راديولوژي تهيه كنيد و با عكس قبل از درمان ريشه مقايسه كنيد. در صورتي كه دندان در هركدام از مراحل پركردن و يا روكش دچار مشكل شده باشد و در واقع درمان ريشه ناقص مانده باشد، نياز به ترميم دندان داريم.

عوارض و خطرات عصب كشي

عفونت يكي از مشكلات احتمالي پس از درمان ريشه است كه البته در همه درمان هاي دندانپزشكي و يا كلا پزشكي اجتناب ناپذير است. هرچقدر هم دندانپزشك در درمان ريشه مبادرت بورزد، احتمال عفونت دندان وجود دارد كه مي تواند ناشي از ايجاد ترك كشف نشده در ريشه يك دندان است و يا كانال هاي ريشه از مقدار مورد انتظار بيشتر باشد كه اين مسئله خود سبب كثيف ماندن تعدادي از كانال ها مي شود.

يكي ديگر از عوارض درمان ريشه دندان ، عصب كشي ناقص است كه سبب مي شود باكتري ها از ترميم رد شوند و له لايه هاي داخلي دندان وارد شوند و بدين گونه پخش گردند.

مشكل ديگر پس از درمان ريشه شكسته شدن مواد استفاده شده براي پركردن و يا روكش دندان است، كه به مرور زمان باعث جمع شدن باكتري در لايه هاي داخلي دندان مي شود.

اگر دچار اين مشكلات شديد مي توانيد مجددا درمان ريشه را انجام دهيد تا اين مسائل را برطرف كنيد.

كلينيك دندانپزشكي ساغر

علل بروز بيماري لثه : براي ذكر علت هاي ابتلا به بيماري لثه و بيماري هاي پريودنتال مي توان عوامل زيادي را نام برد و هركدام از آن ها به نحوي باعث بروز بيماري لثه مي شوند.

هركدام از اين عوامل بيماري لثه را تشريح مي كنيم:

تغذيه نامناسب

يكي از دلايل بيماري لثه وجود قند زياد در تغذيه افراد است. قند همانطور كه باعث پوسيدگي دندان مي شود، موجب بيماري لثه نيز مي گردد. به اين شكل كه در اثر فعاليت ميكروب هاي تشكيل شده سمي توليد مي شود كه باعث خراب شدن لثه و در نتيجه بيماري پريودنتال مي شود.

پلاك ميكروبي

دليل اصلي پوسيدگي دندان پلاك دندان و ميكروب ها و مواد سمي است كه در آن وجود دارد، بيماري لثه نيز مشابه همين است و اكثرا ميكروب ها و مواد سمي پلاك ها باعث بروز آن مي شوند.

دندان هاي حساس : دندان هاي حساس دندان هايي هستند كه در اثر محرك هاي متفاوت دچار درد و سوزش مي شوند. حساسيت دندان ها محدوديت سني ندارد، اما بيشتر در سن ۲۰ تا ۴۰ سال رخ مي دهد. همچنين احتمال حساسيت دندان ها در زنان بيشتر از مردان است. هنگامي كه واكنش دندان نسبت به محرك‌هاي حفره دهان مانند ترشي، شيريني و يا سرما و گرما بيشتر از حالت طبيعي باشد.

عامل مهم براي مقابله با محرك ها ميناي دندان كه سخت ترين بافت بدن مي باشد، است. اگر ميناي دندان نازك شود يا در اثر اسيد از دست برود، دندان حساس مي شود. حساسيت دندان دلايل متفاوتي مي تواند داشته باشد، اين دلايل مي توانند پوسيدگي، جرمگيري بيش از حد و غير اصولي، ساييدگي در اثر مسواك، دندان قروچه، تحليل لثه و … باشد.

حساسيت دندان ناشي از ساييدگي : در صورت استفاده از مسواك هاي سخت و خشن و همچنين بكاربردن آن به صورت افقي و يا با فشار زياد، دندان ها دچار حساسيت مي شوند.

حساسيت دندان ناشي از دندان قروچه : افراد كه عادت دندان قروچه دارند، فشار زيادي روي دندان هايشان اعمال مي شود و دندان دچار ساييدگي و حساسيت مي شود.

حساسيت دندان ناشي از جرم گيري : در صورتي كه دندان فرد جرم زيادي داشته باشد و نيازمند جرم گيري شديد باشد، يا جرم گيري غير اصولي انجام شود، دندان ها دچار حساسيت مي شوند، زيرا ناحيه طوق كه ميناي بسيار نازكي دارد و ريشه كه اصلا مينا ندارد، بعد از حذف جرم‌ها به‌طور مستقيم در معرض محرك‌هاي محيطي قرار مي‌گيرد. حساسيت دندان پس از جرم گيري موقت است ولي در بعضي موارد ممكن است طولاني شود.

حساسيت دندان ناشي از پوسيدگي : در اثر رعايت نكردن بهداشت و هجوم باكتري ها ميناي دندان خراب مي شود و اين پوسيدگي ها به مرور زمان به عاج دندان نيز مي رسد و دندان دچار حساسيت نسبتا زيادي مي شود. در موارد حساسيت ناشي از پوسيدگي دندان نسبت به سرما و گرما حساس مي شود.

بهترين متخصص ايمپلنت : يكي از مهمترين و بيشترين سوالات مراجعه كنندگان ايمپلنت اين است كه بهترين متخصص ايمپلنت در ايران و تهران كجاست يا بهترين متخصص ايمپلنت چه شخصي است. به كمك اين مقاله شما مي توانيد سوال فوق را براحتي جواب دهيد و خودتان بهترين گزينه براي انتخاب بهترين متخصص ايمپلنت باشيد.

اگر شما مقالات ديگر ايمپلنت كه در سايت موجود است را مطالعه كرده باشيد با اين موضوع كاملا آشنا هستيد كه ايمپلنت از دو بخش اصلي جراحي و پروتز( روكش ) تشكيل مي شود، پس بهترين متخصص ايمپلنت كسي بايد باشد كه كاملا به جراحي و پروتز آشنا باشد و تجربه كافي در اين زمينه را داشته باشد تا اگر در مواقعي كه شرايط خوب پيش نرفت بتواند از عهده درمان بر بيايد.

بهترين متخصص ايمپلنت دنداني يا ايمپلنتولوژيست براي درمان ايمپلنت بايد دانش عملي كافي را داشته باشد و براي تبحر در جراحي بسيار بايد تمرين داشته باشد در غير اين صورت به هيچ عنوان نمي تواند از عهده جراحي ايمپلنت بر بيايد.

بهترين متخصص ايمپلنت علاوه بر موارد فوق بايد ديد فني براي تجويز پروتز براي بيماران داشته باشد.

جراحي ايمپلنت : جراحي ايمپلنت در سه مرحله انجام مي شود كه هر كدام از اين مراحل بايد مهم و بايد تمام اين مراحل انجام شود.

مرحله اول جراحي ايمپلنت :

در اين مرحله شما مي بايست يك متخصص ايمپلنت خوب پيدا كنيد. بعد از پيدا كردن ايمپلنتولوژيست مناسب بايد براي مشاوره بايد حضوري و رايگان به مطب مورد نظر برويد. بعد از بررسي كردن و ويزيت شما اگر عكس opg تهيه نكرده باشيد دندانپزشك شما را براي گرفتن عكس به نزديكتر مركز براي تهيه عكس مي فرسد ( بهتر است كه شما قبل حضور پيش دندانپزشك حتما عكس opg تهيه نماييد ).

بعد از تهيه عكس متخصص ايمپلنت با بررسي عكس opg شما، خواهد گفت كه نياز به پيوند استخوان داريد يا خير. در صورت نياز شما به پيوند استخوان جراح ايمپلنت به شما يك وقت براي جراحي سينوس ليفت خواهد داد، بعد از جراحي سينوس ليفت ايمپلنتولوژيست به نسبت به آناتومي بدن شما براي جذب پيوند استخوان وقت ويزيت مي دهد كه شما در آن جلسه در صورت جذب پيوند استخوان وقت بعدي جراحي ايمپلنت داده مي شود كه معمولا بين سه تا شش ماه است. در صورت نياز نبودن به سينوس ليفت، متخصص ايمپلنت براي شما زمان جراحي ايمپلنت را مشخص مي كند و اقدامات لازمي كه بايد در روز جراحي انجام بدين را به شما خواهد گفت.

مرحله دوم جراحي ايمپلنت :

انجام اقداماتي كه جراح ايمپلنت به شما گفته است.

اين اقدامات شامل:

در صورتي كه سيگاري هستيد حداقل يك هفته قبل از عمل نبايد سيگار بكشيد زيرا لثه و استخوان فك قادر به جذب ايمپلنت نمي تواند بشود. البته براي اين مورد هم راهكارهايي است كه ايمپلنت هايي براي بيماران سيگاري طراحي شده ك قيمت بسيار بالايي نسبت به ديگر ايمپلنت ها دارد و مقلوب به صرفه نيست.

اگر شما بيماري خاصي داشته باشيد بايد با پزشك معالج خود مشاوره اي داشته باشيد كه كاشت ايمپلنت براي شما مشكلي ايجاد نكند.

خوردن صبحانه قبل عمل بسيار لازم و ضروري است. اگر شما صبحانه لازم براي جراحي ايمپلنت ميل نكرده باشيد ممكن است هنگام جراحي فشار شما كاهش پيدا كند يا به اصطلاح ضعف كنيد و جراحي ايمپلنت متوقف بشود.

مرحله سوم در جراحي ايمپلنت :

روز جراحي شما بايد در سر وقتي كه به شما داده مي شود در مركز تخصصي ايمپلنمت حاضر شويد.

شما نبايد استرس داشته باشيد زيرا استرس شما بيهوده است اگر در انتخاب جراح ايمپلنت خود دقت كرده باشيد.

متخصص ايمپلنت بعد از بي حسي شما انداخت روپوش استريل جراحي ايمپلنت را آغاز مي كند. اين جراحي از نظر زمان بستگي به تعداد دندان هاي كاشته شده دارد. براي هر دندان حدود بيست دقيقه زمان لازم است.

پس از پايان جراحي ايمپلنت، ايمپلنتولوژيست داروها لازم بعد را براي شما تجويز مي كند و نكات لازم را به خواهد گفت.

بيماري هاي دندان و لثه : عملكرد اوليه دندان ها خردكردن غذا و آماده سازي ان ها براي هضم است. در طول عمر هريك از ما دو دسته دندان رشد مي كنند.

دسته دوم به تدريج طي دوران كودكي جايگزين دسته اول مي شوند. لثه ها دندان ها را به طور محكم در فك نگه داشته و ريشه ان ها را از فساد محافظت مي كنند. دندان ها و لثه ها براي ايجاد پلاك كه سبب فساد دندان ها مي شود متعدد و آسيب پذيرند.

دندان ها از نظر شكل و اندازه متنوع هستند ، اما يك ساختار معين دارند. هر دندان شامل يك پوسته سخت است كه حفره اي از بافت نرم به نام پوليب را احاطه مي كند. تاج شامل يك لايه سخت به نام مينا و لايه زيرين به نام عاج مي باشند.

عاج و پوليب ريشه هاي تيز و بلندي را تشكيل مي دهند كه به داخل استخوان فك كشيده شده و به وسيله لايه اي از بافت محكم و گوشتي كه لثه نام دارد، پوشيده مي شود. فقط بهداشت دهان ضروري است چون بدون مسواك زدن و نخ دندان كشيدن منظم، دندان ها ممكن است دچار فساد و لثه ها دچار بيماري شوند.

درد يا ناراحتي در يك دندان ياتعداد بيشتري از دندان ها يا لثه ها معمولا علامت وجود مشكل زمينه اي در دندان ها يا لثه هاست. درد و حساسيت در لمس عقب دهان ممكن است به خاطر بيرون امدن دندان عقل باشد.

اگر دندان عقل به طور نسبي بيروئن امده باشد و يا در جهت اشتباه رشد كند، ممكن است خصوصا لثه ها دردناك شود و در برخي موارد دندان درد در نتيجه اختلال در جاي ديگري از بدن از قبيل سينوزيت، عفونت گوش و يا مشكل مفصل گيجگاهي فكي ايجاد شود.

اگر دندان در اثر ضربه به دهان صدمه ديده باشد، ممكن است پوليپ الوده و عفوني باشد. ابسه دهان يك ساك چركي است كه داخل دندان يا ميناي روي سطح خارجي دندان و عاج زيرين را تخريب نموده و باكتري ها اجازه تهاجم به بافت نرم مركز يا پوليپ دندان را پيدا مي كنند.

علائم اصلي ابسه درد شديد در لمس دندان مبتلا، رهاشدن چرك به داخل دندان، تورم حساسي و قرمز لثه روي ريشه دندان و سست شدن دندان است. اگر ابسه درمان نشود ممكن است عفونت از دندان به سطح لثه كانال زده و يك تورم دردناك به نام پيله شكل بگيرد.

لثه ها لايه اي از بافت محافظ را شكل مي دهند كه قاعده هر دندان را احاطه كرده و بخشي از استخوان هاي فك را مي پوشانند. لثه سالم به طور محكم اطراف تاج را مي بندد و بافتهاي حساس زيرين را از تهاجم باكتري ها محافظت مي كند.

اگر لثه ها صدمه ببيننددندان ها حمايت خود را از دست مي دهند و ممكن است بيفتند. بيشتر بيماري هاي لثه مي تواننند به وسيله بهداشت خوب دهان پيشگيري شوند. التهاب لثه ها معمولا در اثر سطح پايين بهداشت دهان ايجاد مي شود و اين بيماري در زنان بيشتر شايع مي باشد. لثه هاي سالم صورتي يا قهوه اي و محكم هستند. لثه هاي ملتهب به رنگ قرمز ارغواني درامده، نرم و براق مي شوند و به راحتي خونريزي مي كنند به خصوص هنگام مسواك زدن دندان ها.

بيماري هاي لثه در كودكي : بيماري هاي لثه در كودكي مي تواند پيشرفت كند و لثه فرد را در دوران بلوغ به خطر بيندازد . تكامل دندان ها و الگوهاي متابوليك سيستميك خاص، ويژه دوران كودكي هستند. لثه هاي دندان هاي شيري صورتي كمرنگ، صاف يا به حالت پوست پرتقالي است.

نماي پوست پرتقال در ۳۵ درصد كودكان بين ۵ تا ۱۳ سال ديده مي شود. ساختمان لثه بين دنداني در دندان هاي شيري با اين بافت در بالغين قابل مقايسه است.

عرض لثه چسبنده با افزايش سن افزايش مي يابد. از نظر راديوگرافي استخوان الويول دندان هاي شيري هم در فاز جوانه اي و هم در زمان رويش ضخيم تر از استخوان بالغين است و فضاهاي مغز استخوان بزرگترند.

هنگام تبديل دندان هاي شيري به دايمي به علت رويش دندان هاي دايمي، تغييراتي در لثه ايجاد مي شود. در طول رويش دندان ، مارژين لثه معمولا متورم و گرد شده و قرمز است. ژنژيويت مارژينال مزمن شايع ترين نوع بيماري لثه اي در دوران كودكي است.

رنگ اندازه قوام و بافت سطحي لثه طوري تغيير مي كند كه معرف اماس مزمن مي باشد. ژنژيوت كودكان تغيير لثه و تورم ان نسبت به خونريزي شايع تر است. در كودكان همانند بزرگسالان عامل ژنژيويت پلاك است. بهداشت دهان ضعيف تجمع پلاك دنداني در كودكان بين ۸ تا ۱۲ساله سريع تر ازبالغين شكل مي گيرد. جرم در نوزادان شايع نيست.

دركودكان مبتلابه سيستميك فيبروزيس تشكيل جرم بسيار شايع تر است. دندان هاي شيري لق و در حال افتادن اغلب باعث ژنژيونيتمي شوند. ژنژيويت در اطراف دندان هاي نابجا هم شايع تر و هم شديدتر است، زيرا تمايل به تجمع پلاك در اطراف اين دندان ها بيشتر مي باشد.

تحليل لثه در اطراف تك دندان و يا گروهي از دندان ها توجه زيادي را به خود معطوف مي كند. لثه ممكن است ملتهب و عاري از بيماري باشد. تحليل لثه علل مختلفي دارد. اما در كودكان موقعيت دندان در قوس فكي مهم ترين علت است. تحليل لثه اي در دندان هايي كه به سمت قدام تمايل دارند، ديده مي شود كه ممكن است يك فاز انتقالي در رويش دندان باشد و با قرارگيري دندان ها در موقعيت صحيح اصلاح مي شود و يا با اصلاح موقعيت دندان ها به وسيله ارتودنسي برطرف شود.

تعدادي از بيماري هاي كودكي تغييرات اختصاصي را در مخاط دهان از جمله بافت هاي لثه اي به وجود مي اوردند. از بين اين بيماري هاي مسري مي توان به سرخك و مخملك اشاره كرد.

بيماري لثه در اثر پلاك ميكروبي : عامل اصلي ايجاد بيماري هاي لثه، پلاك ميكروبي است كه به صورت لايه اي در سطوح دندان ها و لثه مجاور، تجمع مي نمايد. پلاك ميكروبي ماده اي نرم به رنگ روشن است كه در حقيقت شامل مجموعه اي از ميكروب هاي موجود در دهان، مواد حاصل از آن ها و تركيبات بزاقي مي باشد. چگونگي تشكيل پلاك ميكروبي بدين ترتيب است كه لايه نازكي از مواد بزاقي بلافاصله پس از تميز نمودن دندان ها در سطح ان ها تجمع مي يابد.

اين لايه نازك به علت چسبندگي و دارا بودن مواد غذايي لازم محيط خوبي براي لايه گزيني ميكروب هاي داخل دهان به شمار مي ايد و پلاك ميكروبي به اين ترتيب با قرارگرفتن ميكروب هاي مختلف بر روي اين لايه نازك تشكيل مي شود.

در مواردي كه پلاك ميكروبي ضخامت ناچيزي دارد، از نظر ظاهري قابل ديدن نيست، ولي با استفاده از مواد خاص مي توان آن را رنگين و قابل رويت نمود. براي حفظ سلامت دهان، تميز نمودن روزانه دندان ها به منظور خارج ساختن پلا ميكروبي ضروري است. پلاك ميكروبي كه تازه تشكيل يافته و ضخامت قابل توجهي ندارد، از قدرت بيماري زايي كمتري نيز برخوردار است. ولي در صورت عدم رعايت بهداشت دهان بر ميزان و حجم ان افزوده شود و تغييراتي در نوع ميكروب هاي آن به وجود مي ايد كه باعث افزايش توانايي ان براي ايجاد التهاب لثه مي گردد. در صورتي كه پلاك ميكروبي خارج نشود، در نتيجه اضافه شدن مواد معدني بزاق به ان، به صورت توده اي سخت با سطحي متخلخل و زبر در مي ايد كه به ان جرم دنداني مي گويند.

برخلاف پلاك ميكروبي كه به اساني با مسواك زدن و با استفاده از نخ دندان قابل تميزشدن است، خارج ساختن جرم توسط خود شخص و با كمك وسايل بهداشتي ميسر نمي باشد و در اين مرحله مي بايست اقدام به جرم گيري نمود. جرم ها به علت سطح ناصاف و زبري كه دارند، موجب تحريك لثه ها مي شوندو همينطور وجود اين سطوح ناهموار محيط مناسبي براي تجمع بيشتر پلاك ميكروبي جديد است و از اين طريق باعث تشديد وضعيت التهاب لثه و ساير بافت هاي نگه دارنده دهان خواهد شد.

مواد سمي كه توسط باكتري هاي موجود در پلاك ميكروبي تشكيل خواهد شد، لثه ها را تحريك مي كند. اين مواد ميكروبي ايجاد شده، اطراف دندان ها را تخريب نموده و موجب جداشدن لثه از دندان و به وجود امدن فضاهايي در اطراف دندان ها مي شوند كه اصطلاحا به آن ها پاكت مي گويند. تشكيل اين پاكت ها با تجمع بيشتر پلاك ميكروبي همراه است و با تجمع بيشتر پلاك و پيشرفت بيماري پاكت ها نيز عميق تر مي شوند و پلاكميكروبي قادر به نفوذ بيشتر در فضاي زير لثه و در مجاورت ريشه دندان ها خواهد بود.