كلينيك دندانپزشكي زيبايي

سينوس ليفت : در گذشته فقدان حجم كافي استخوان و يا كيفيت نامناسب آن از موارد عدم تجويز ايمپلنت به شمار مي آمد ولي امروزه با كمك تكنيك هاي پيشرفته حتي در مواردي كه استخوان كيفيت چندان مناسبي ندارد (نظير قسمت هاي خلفي ماگزيلا) درمانهاي ايمپلنت پيشرفت چشمگير يافته اند.

شكل ديگري كه در ناحيه خلفي ماگزيلا و به خصوص پس از كشيدن دندان هاي مولر به وجود مي آيد ، افتادگي سينوس ماگزيلا و تحليل پيشرونده استخوان در ناحيه خلفي و بخصوص در ديستال ماگزيلا است.

مراحل سينوس ليفت به روش باز

سينوس ماگزيلا بزرگترين حفره پارانازال مي باشد و حجم زيادي از استخوان فك بالا را اشغال نموده است. اين سينوس يك حفره محتوي هوا به شكل هرم با چهار زاويه و داراي چهار ديوار مي باشد. در سينوس ماگزيلا توسط يك استيوم طبيعي با حفره بيني همان طرف ارتباط برقرار مي كند. وظيفه اين حفره ، مرطوب كردن و گرم كردن هوايي است كه استنشاق مي كنيم. عملكرد ديگر آن كاهش وزن استخوان هاي صورتي حمايت از كف جمجمه در مقابل آسيب و ضربه ، ايجاد عايق حرارتي براي مراكز عصبي فوقاني و تاثير غير مستقيم در صدا با ايجاد يك محفظه رزونانس است.

ديوار داخلي سينوس توسط غشا مخاطي پوشانده شده است.( اشنايدرين ممبرين ) كه شامل اپيتليوم مژكدار شبيه سنگفرشي استوانه اي است كه توسط سلول هاي بازال مي باشد. ضخامت غشا بين ۰٫۱۳ تا ۰٫۵ ميليمتر متغير است. اگر ضخامت غشا به ۳ تا ۴ ميليمتر برسد بايد با متخصص گوش و حلق و بيني مشورت گردد.

ميزان موفقيت يك ايمپلنت به ميزان Osteointegration (اصطلاحا جوش خوردن ايمپلنت استخوان) در دراز مدت بستگي دارد كه آن نيز بستگي به ثبات اوليه يعني تراكم كرتكس استخواني و كيفيت آن و ثبات ثانويه يعني رشد پيشرونده استخواني در اطراف تماسي سطوح ايمپلنت دارد.

بنابراين در شرايط نقص استخواني افزايش كميت استخوان بسيار مهم و تاثير گذار است تا حدي كه بتوان ايمپلنت داخل استخواني را با طول مناسب در نواحي خلفي – طرفي ماگزيلا جاي دارد. بنابراين تجويز بالا بردن كف سينوس با گسترش مشخص ، يكي از راه ها مي باشد.